ප්‍රේම තරඟේ...

සාමකාමි බව අස්සෙන් අපේ ආදරේ දිගටම අරගෙන යන්න ගත්තා. අපේ ගෙදරින් අපි දෙන්නාගෙ සම්බන්දෙට ආශිර්වාද කලා. චමත් උනත් අපේ ගෙදර ආවෙ ගියේ තමන්ගේ ගෙදර එනවා වගේ. අපි දෙන්නාට කිසිම බාදකයක් තිබ්බේ නෑ, එළම තමයි. අම්මා උනත් පුතෙක් නැති අපේ ගෙදර එයාව පුතෙක් කර ගත්තා. මටත් වඩා චමත් ආදරේ උනේ අපේ අම්මාට. හැම වෙලේම කිව්වේ ජූරිය ශේප් එකේ තියා ගත්තොත් නඩුව දිනිම් කියලා. ඒක ඇත්ත අම්මාව ෆිට් එකේ තියාගන්නකන් බඩුම තමයි. තාත්තා උනත් ජොලියට බරයිනෙ. ඒ නිසා කිසිම අවුලක් තිබ්බේ නෑ. ඒත් මේ හැම දේකම අනිත් පැත්ත සිද්ද උනේ අරෝට. අනේ දෙයියනේ එයානම් වින්ඳේ පුදුමාකර දුකක්. ඒ ඔක්කොම උනේ අම්මට තාත්තාට හොරෙන් නදීව හමබ වෙන්න ගිහින්. අරෝ මම වගේ නෙවෙයි. ලොකුම ලොකු සල්ලි කාරයෙක්ගෙ එකම දුව, ඒ විතරක් නෙවෙයි. එයා ගැන අම්මාලා තාත්තාලා බැලුවේ බිස්නස් ඇහින් විතරයි. තවත් ලොකු බිස්නස් කාරයෙකුට බන්දලා දෙන්න එයාලාට ඕනෙ උනා. හැම අම්මාකෙනෙක් ම ප්‍රාර්ථනා කරන තමන්ගෙ දරුවගේ සතුට තියෙන්නේ සල්ලි වල විතරයි කියලයි එයාල හිතුවේ. ඒත් අරෝගෙ සතුට තිබුණේ නදී ලඟ. ඒක අරෝගෙ අම්මාලා හිතුවෙත් නෑ. හිතන්න ඕනෙ උනේත් නෑ. සෑහෙන්න මුරකාවල් එක්ක අරෝ සෑහෙන කාලයක් නිවාස අඩස්සියේ හිටියා. එයාව බලන්න යන්න පුලුවන් එකම කෙනා උනේ මම විතරයි. ඒත් ඇන්ටි මාව අරෝ ලඟට යැව්වේත් දාහක් ප්‍රශ්න අහලා. මම එයාව බලන්න යන හැම වෙලාවකම නදීගෙ ලියුමක් නම් අරං ගියා. ඒත් අරෝට ලියුමකින් විතරක් සතුටක් ගෙනාවේ නෑ. ඉතිං මට පුලූවංනම් නදීව මගේ බෑග් එකේ දාගෙන එන්න ඒකත් මම කරනවා. මට අරෝ අඬනවා බලං ඉන්න බෑ. එයා හැමදේකින්ම කල කිරිලා. හැමදේම එපා වෙලා. හම්බ වෙන්න තියා කතාකරන්නවත් බැරි තරම් නීති දාලා ගෙදරින්. අරෝ කෝල් එකක් ගත්තත් අනිත් ලයින් එකෙන් අම්මා අහන් ඉන්නවා. පව්.... ආදරේ කියන්නේ වේදනාවක්. දෙයියන්ගේ පිහිටෙන් මට ඒ වේදනාව දැනුනේ නෑ. ඒත් අරෝගෙ වේදනාව මට දැනෙන්න ගත්තා. ඒ අතරතුර චමත් වගේම නදී කැම්පස් යන්න පටන් ගත්තා. නදී හිටියෙත් සතුටින් නෙවෙයි. චමත් කියනවා කන්න බොන්න හිටන් නදී අමතක කරලා දාලාලු හිටියේ. ඒ අතරතුර අරෝට ලොකුම ලොකු බිස්නස් පවුලකින් යෝජනාවක් ආවා. අම්මාලා හොරෙන්ම තීන්දු කරලා. අන්තිමට තමයි අරෝ දැන ගත්තේ. එතකොට එයාට අකමැති වෙන්න බැරි තත්වෙට පත් වෙලා. ඒක දැනගත්තාම නදී පිස්සු නටන්න ගත්තා. බොන්නත් පටන් ගත්තා. අපිටත් මොනා හරි කරන්න සිද්ධ උනා. අපේ යාලුවෝ වෙනුවෙන්. එතකොට චමතුයි නදීයි හිටියේ කැම්පස් එකේ දෙවන වසරේ. අපි එදා යාලූවෝ ඔක්කොම එකට එකතු උනා. ප්ලෑන් එකක් ගහන්න. නදීවත් අඬගහගෙන, චමත්, රොමේෂ්, ශෙහාන්, සුමා, සෙනූ අපි ඔක්කොමලා දැඩි තීරණයකට ආවා. එකතු වෙලා අපි අරෝවයි, නදීවයි සදාකාලයටම එකතු කරන්න අන්තිම තීරණය ගත්තා. වැඩිකල් නොගොස් අපි මේ හැම දෙයක්ම හොඳින් කර ගන්න සෙට් උනා. සමගිය බලය වෙයි කිව්වාලු. ඒත් අමාරුම වැඩේ පැවරිලා තිබ්බේ මට... ඇන ගන්නේ නැතුව ගානට දුන්නේ නැත්නම් ජීවිත දෙකකට වගකියන්න වෙන්නේ මට බව දැනගෙන මම ගේමට බැස්සා. මිෂන් ඉම්පොසිබල් වගේ....

ප්ලෑන් එක ගැන මම පස්සේ ලියන්නම්