පාගලා හේ...

කැමැත්තට පෙර අකැමැතියි කියලා පෙන්නන එක ගෑනු අපේ හැටියක්. ඒකෙන් ලබන සතුට මහා ආත්මාර්ථකාමී එකක්. ඒත් ඒක කාවදාවත් අපිට තේරුනේ නෑ. නදීශ අරෝගෙන් උත්තරයක් බලාපොරොත්තුවෙන් කොච්චර නම් කටු කන්න ඇතිද? ඒත් ඇත්තම කියනවා නම් මම එයාගේ නොපසුබටින වීර්යය ගැන සෑහෙන්න සතුටු උනා." ජීවිතේ තරුණ කාලේ ..... එක සේ නොරැඳේ....." ඔන්න ඔහොම සිංදුවකුත් තියනවානේ. ඒ දෙන්නා නිසා කටු වල බාගෙට බාගයක් කන්න සිද්ධ උනේ මටයි, චමත්ටයි. ඒත් අර මස් කට්ට අන්තිමට සූප්පු කලේ නැත්තම් ගතියක් නෑ වගේ අපිටත් ඒක ගැන කරදරයක් තිබ්බේ නෑ. ඔය උදව් කෙරුවාව නිසා මමයි චමතුයි මාර විදියට ෆිට් උනා. ඉතිං බලන්නකෝ ඒකෙත් හැටි. ඔය අස්සේ අපේ ඒ ලෙවල් වල රිසල්ට්ස් ඇවිල්ලා තිබුණා. සතුටුයි කියන්නේ අම්බානකට අපි ඔක්කොම ආයෙ එලටම පාස්. රිසල්ට්ස් ආව දවසේ අපි පාටියක් දාන්න තීරණය කර ගත්තා. වැඩේ තියෙන්නේ අරෝ නදියට පැලෙන්න කැමතියි. ඒත් පෙන්නන්නෙ නෑනෙ. වෙලාවකට දෙන්න හිතෙනවා .... යාළුවා නිසා ඉවසනවා. ඉතිං පාටිය අපි අපිට හුරු පුරුදු තැනකම දාන්න කතා කර ගත්තා. ඔන්න ඉතිං අද නම් ඉන්නේ මම විතරක් නෙවෙයි. අරෝ, සුමා, සෙනූ, නදීශ, චමත්, රොමෙශ්, ශෙහාන්.. ගැන්සියම. සල්ලි එකතු කරලා අපි අල තෝසෙ ගෙන්න ගත්තා. හොඳටම බඩගිනි නිසා අපි ඉතිං කතාවක් නැතුවම කන්න පටන් ගත්තා. රොමේශ් ඉතිං ගොඩාක් කියවන්න දක්ෂයි, අනිත් උන් අහන් හිටියේ නැත්තත් කියවනවා. අර කකා ඉන්නකොට කියවද්දි තමයි මල පනින්නේ. වැඩේ තියෙන්නෙ මූ කියවද්දි අපි උගෙ කට දිහා බලන් ඉන්නත් ඕනෙ. සුමා එක පාරක් කිව්වා" මේ රොමේශ් කටවහගෙන කාපංකෝ බං කියලා" අහන පාටක් නෑ. මොනවදෝ රගර් මැච් එකක් ගැන තොරතෝංචියක් නැතුව කියවනවා. ඇත්තමයි මූ හොඳයි තොරණකට යවන්න. අපි අමාරුවෙන් අහගෙන කනවා..... ඒ අස්සේ අරෝ මට ලං වෙලා අහනවා " උඹ දැක්කද? නදීශ කන්නේ නෑ බං" මම නදීශ දිහා හොරෙන් බලල අහක බලා ගත්තා. ෆුල් ෆන් දන්නේ නැද්ද අපට, එහෙම සීන් එකක් යනවකොට, මටත් ඉතිං නිකං මෙව්වා වගේ.... මම නදීශ අරෝ දිහා හොරෙන් බලන හැම වෙලාවකම අරෝගෙ කකුල පෑගුවා. මේකිට හැඟීම් දැනීම් නෑ වගේ අනිත් එවුන් කියන ඒවට හිනා වෙවි ඉන්නවා. මම එක පාරක් බැරිම තැන අරොගෙ කකුල පාගලා ඇඹරුවා. ඒත් නෑනෙ මේකිට ගානක්වත්. බැරිම තැන මම ඇන්නා අරෝට " මේ උඹට ලදුරුද?" අරෝ මගෙ දිහා බැලුවේ ' මට මොකා' කියනවා වගේ.... " ඇයි බං මම කීසැරයක් පෑගුවද උඹෙ කකුල උඹට හැඟීම් දැනීම් නැද්ද?" අරෝ හොල්මන් උනා. " උඹ මගේ කකුල පෑගුවා....?" ඒකි කියන්නේ ඇත්ත මම පාගපු පෑගිල්ල මේකිට දැනුන නම් මෙතන දෙවනත් කරලා... මම ශේප් එකේ මේසෙ යට බැලුවා. හත් වලාමයි මම මේ දිව හපාගෙන පාගලා තියෙන්නේ නදීශගෙම කකුලනේ. කිණ්ඩි කියන්නේ අම්බානකට. මූණ බලන්නෙත් කොහොමද? අනේ අම්මපා මේ වෙලාවට හිතෙනවා අනේ මටත් සෙනූ වගේ ඉන්න තිබුණ නම් කියලා. ඒත් පව් කියලත් හිතෙනවා. නදීශගෙ කකුල තුවාල වෙලා ඇති. මේ ඇටි හරකත් කකුල එතනම තියා ගෙන හිටියානෙ..... මම වරදියි. මීට පස්සේ අනුන්ගෙ කඩ වල සීනි කිරන්න යන්නේ නෑ. ඒත් මම පාගලා තියෙන්නෙ ඒ කඩේ මුදලාලිගෙම කකුලනෙ. හොඳ වෙලාවට මේක නදීශගෙ කකුල උනේ හදිස්සියේ හරි චමත්ගෙ කකුල උනානම් වහකාලා.. බෙල්ලෙ වැල දගෙන කකුලෙ ගලක් බැඳගෙන මූදෙ පනින්න වෙන්නේ. අයියෝ ඉතිං මටමමයි වෙන්නේ.....

අවසාන ප්‍රතිචාරය ගැන මම පස්සේ ලියන්නම්